Koyun et, süt, yapağı, deri ve gübreleri ile insanlara ekonomik güç veren önemli bir hayvandır.Hem çiftçi hem de ülke ekonomisini kalkındırmak için koyunculuğun yaygınlaştırılması gereklidir. Ama bakım ve beslenme koşullarının iyileştirilmesi, öte yandan koyunların saf yetiştirme ve melezleme yolu ile ıslah edilerek verimliliğin artırılması şarttır.Öyleyse koyunculuğun doğal ve ekonomik koşulların gerektirdiği yönde gelişebilmesi için, mevcut yetiştirme tekniklerinin geliştirilmesi ve yetiştiricilerin yenilikleri bilmesi ve uygulaması gerekir.Genel olarak Anadolu’nun iç kısımlarında yağlı kuyruklular, denize yakın bölgelerde ince kuyruklular yaygındır.Yağlı kuyruklu koyunlar Morkaraman, Akkaraman, Dağlıç ve İvesidir. İnce kuyruklu koyun ırklarımız ise Kıvırcık, Sakız, Karayaka ve Merinostur.

 
 
   

  Ülkemiz tavukçuluk sektörü, hayvancılığımız içerisinde en hızlı gelişen, modern teknolojiyi uygulamada bu konuda ileri ülkeler seviyesinde entegre tesislere sahiptir. 1950 ‘den itibaren gelişmeye başlayan ,1970’li yıllardan sonra ticari mahiyette işletmelere dönüşen tavukçuluk, 1980’den sonra damızlıkçı işletmelerin kurulmaya başlaması,  ile bugün, ülke ihtiyacının dışında oldukça büyük bir ihracat kapasitesine de ulaşmış durumdadır.

1998 yılındaki yumurta tüketimi kişi başına 136 adetten bugün 85-90 adete gerilemiş, piliç eti üretimi ise 1999 yılında toplam 659.222 ton beyaz et ( kişi başına 10,18 kg) iken 2000 yılında 748.802 tona yükseltilmiş,( kişi başına 11,44 kg ) bunun neticesi ortaya çıkan kriz birçok işletmeyi zor duruma sokmuştur. Gerek yumurta, gerekse etlik piliç üreticisi işletmeler ithal ettikleri parent stok civcivlerden elde ettikleri ticari hibritlerle yumurta ve piliç eti üretmektedirler.

           

İLETİŞİM

Bilgilerin doğruluğunun sorumluluğu  araştırmacılara   aittir.  Bilgiler tavsiye niteliğinde  olup doğabilecek   maddi  zararlardan Üniversitemiz sorumlu tutulamaz .
Soru ve önerileriniz için 
ombey@harran.edu.tr